احترام به پدر و مادر چه حکمتی دارد؟
تاریخ انتشار: ۱۴ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۱۰۰۶۰
احترام، تکریم و احسان به والدین یکی از آموزههای قرآنی و بلکه از اسرار معارف کتاب خداست؛ چرا که خداوند همواره از این عمل در کنار توحید و ولایت خود یاد کرده و در مواردی هم شکرگزاری از خود را به تشکر از زحمات و محنتهای والدین گره زده است.۱
سؤالی که در این بین مطرح است، به این صورت است که آیا گره زدن توحید به احترام والدین به معنای همسان بودن شئون هر دو گزاره است؟ از آنجایی که هیچ موجودی در شأن خداوند متعال نیست، باید گفت لازم و ملزوم یکدیگرند، به این معنا که انسان به آن میزان که حق والدین را ادا کند، حق خداوند را ادا میکند و فردی که به ساحت والدین بیاحترامی کند، هیچگاه نخواهد توانست حق شکر خداوند را ادا کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
با این منظر وقتی وارد آیات مربوطه میشویم، نتایج جالب توجهی برداشت میشود؛ به عنوان نمونه در بخشی از آیه ۱۵ سورهی لقمان میخوانیم «.. وَ صاحِبْهُما فِی الدُّنْیا مَعْرُوفاً وَ اتَّبِعْ سَبیلَ مَنْ أَنابَ إِلَی» خداوند در این آیه میفرماید در دنیا با والدین بهگونه معروف و نیک رفتار کن و در این حالت از راه کسی که بهسوی من انابه میکند پیروی کن. اتصال رفتار خوب با والدین با سلوک بهسوی «اهل انابهی خدا» که مصداق بارز آن پیامبر صلی الله علیه و آله و اهل بیت علیهمالسلام است، از حکمتهای نهفته در این آیه محسوب میشود که عملاً مسئله تکریم والدین را به ولایت عترت گره میزند، همچنان که امام صادق علیهالسلام ذیل «وَ اتَّبِعْ سَبِیلَ مَنْ أَنابَ إِلَیَّ» فرمود «اتَّبِعْ سَبِیل مُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ»؛ یعنی از راه محمد و علی علیهما السلام پیروی کن.» (مناقب آل أبی طالب علیهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج۴، ص ۲۸۳ ــ ۲۸۴)
بنابراین مقدمهی معرفت به توحید و ولایت، تحقق حق والدین و شکرگزاری از آنهاست؛ لذا به همین نسبت نیز رعایت حق والدین دشوار است، چرا که ثمره عظیمی در پی دارد. از این روست که در احادیث، بزرگترین صله و حق را ادای حق والدین معرفی کردند.
منبع: تسنیم
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: پدر و مادر احترام به والدین حق والدین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۱۰۰۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سلامتی و طولانی عمر در حکومت امام زمان(عج)
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب به انتشار مطلبی پیرامون ریشه کنی فقر اقتصادی در زمان حکومت امام زمان علیه السلام پرداخته که تقدیم علاقهمندان میشود:
سلامتی یکی از نعمتهای است که قدر آن به درستی دانسته نمیشود و بشر تا زمانی که از آن برخوردار است، نسبت به آن بی توجه می باشد و شاکر این نعمت بزرگ نیست. همانطور که در روایت نبوی به این حقیقت اشاره شده است: « نِعْمَتَانِ مَکْفُورَتَانِ الْأَمْنُ وَ الْعَافِیَةُ[۱] دو نعمت است که قدر آن دانسته نمی شود امنیت و عافیت.»
یکی از گرفتاریهای بشر در عصر کنونی بیماریهایست که منشأ تعدادی از آنها دست ساز جریانهای ضد بشری و زیست محیطی و برخی بخاطر تغییر سبک زندگی انسانها است که به همراه دیگر عوامل باعث شیوع و حتی پدید آمدن بیماری های جدیدی در بین انسانها شده است.
در عصر حکومت امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) به خاطر پیشرفت علم از یک طرف و نابودی جریانهای ضد بشری و تصحیح سبک زندگی انسانها در امور مادی و معنوی باعث افزایش طول عمر انسانها خواهد شد و امید به زندگی در آن عصر، به شدت افزایش می یابد. همانگونه که از امیرالمؤمنین(علیه السلام) نقل شده است: « فیَبْعَثُ المهْدِیُّ (علیه السلام) اِلی أُمَرَائِهِ بسائرِ الأمْصارِ بالعَدْلِ بینَ النَّاسِ و یذهب الرّبا و الزّنا، و شرب الخمر و الرّیاء، ...و تطول الأعمار[۲] پس مهدی (علیه السلام) فرماندهان خود را به سائر شهرها میفرستد و دستور رعایت عدل در بین مردم ... و ربا و زنا و شراب خواری و ریا از بین می رود ...و عمرها طولانی شود.»
در نتیجه عصر حکومت امام زمان(عجل الله تعالی فرجه)، عصر سلامتی و طول عمر انسان است تا در سایه این عمر طولانی خویش، به بندگی خدا پرداخته و بشر زندگی عاری از ناخوشیها را تجربه بنماید.
پی نوشت:
[۱]. ابن بابویه، محمد بن علی، الخصال، جامعه مدرسین - قم، چاپ: اول، ۱۳۶۲ش، ج۱ ؛ ص۳۴.
[۲]. مقدسی شافعی سلمی، یوسف بن یحیی، عقد الدرر فی أخبار المنتظر (عج)، مسجد مقدس جمکران، سوم، ۱۴۲۸ ه.ق، ص۲۱۱